Dag 5

Vandaag stond er een stuk minder wind dan de afgelopen dagen en dat was dan ook meteen te voelen...
De zonsopgang was weer om stil van te worden, ik vind de stralen die dan verschijnen echt schitterend, en dan het kleine puntje maan er nog bij!

Tijd om even te Skypen met Almere en dubbel zo gezellig om dat mijn broer en schoon ook bij Sonja en Edwin zijn, twee vliegen...
Best wel ongecontroleerd met zoveel door elkaar heen getetter maar was zoals altijd weer super gezellig!

We ontbijten snel want we willen gaan wandelen in Robinsons Preserve en het belooft een bloedhete dag te worden dus flink ingesmeerd en veel flesjes mee.

Poeh zeg...dat was best afzien, de trail hebben we al vaker gelopen en we wilde hem sowieso niet uit lopen want het laatste stuk is echt super saai en in de volle zon, dus het eerst pad naar rechts richting uitkijktoren en dan nog een stuk doorgelopen tot de laatste houten brug...

Sta ik daar uren in de brandende zon om een spring vis vast te kunnen leggen...springen ze dus elke keer nét buiten beeld...ik hoor ze daar tussen de mangrove stiekem lachen en fluisteren..."Daar heb je weer zo'n stomme toerist die een foto van ons wil maken terwijl het 35 graden is en onbewolkt, zie je dat ze steeds meer gaat zweten en dan die rooie kop, ze mag ook wel een keer haar haar kammen!' "

Zo'n klein vogeltje en zo mooi zingen 😍

Hoezo in de volle zon...😥

Het viel ons op dat er dit keer erg veel dode Horseshoe crabs langs het pad lagen, ook al van die Jurassic park beesten...

(Afbeelding van Internet.)

Erg veel foto's vandaag maar het eerste stuk van de wandeling is eigenlijk geweldig mooi en ik heb er heel wat zweetdruppels voor doorstaan dus ik zet ze er ook allemaal in vandaag...

Whoehahaha...

Had ik al gezegd dat het bloedheet was vandaag...waar zijn de leuke cartoon wolkjes als je ze nodig hebt, en omdat het mijn geweldige idee was om eerst te wandelen en daarna de uitkijktoren te doen was de klim naar boven ook alsof je met Stichting Zonnebloem op pad ging...bij mij dan, Tony hupt twee treden tegelijk naar boven en als ik dat ook probeer voel ik mijn beenspieren schrikken...Hallo Wijfie, wat denk jij te gaan doen met die korte pootjes??"

 Even flink ingezoomd maar dan zie je ook de kustlijn van Anna Maria Island liggen.

Het laatste stukje naar de auto is in de volle zon, dus blik op oneindig en stevig de pas er in...als we in de auto zitten met de airco op stand ijspegel besluiten we meteen door te rijden naar de Walmart voor de leuk...daar is het tenminste altijd koel en ik heb eigenlijk ook weer een spuitfles nodig  om mijn bril schoon te maken (zie vorig jaar 😉)

Thuis lekker de zee in, even dobberen en ja hoor, een heel stuk achter me spring iets het water uit, best groot maar rede genoeg om weer even te googelen wat het geweest kan zijn...dat had ik dus beter niet kunnen doen want er zwemt hier dus best veel wat groter is dan 10 cm....morgen nóg beter de zee afspeuren als ik een dipje maak!

We eten at home en Hub heeft heerlijk staan kokkerellen terwijl ik heel druk bezig was in mijn boek...

Het is een beetje behelpen want we hebben maar twee hele kleine tafeltjes staan op de veranda, maar ach, het past precies!

Er komen steeds meer donkere wolken over drijven en we horen het donderen in de verte.

Gelukkig zijn we al klaar met eten als de bui los barst, dan moeten we echt naar binnen want de regen slaat door de wind gewoon onder het dak van de veranda..

Nadeel van de regen is.....