Dag 21

Onze laatste volle dag hier en die hebben we goed benut.

Eerst nog even heerlijk genieten van de laatste zonnestralen en lekker in de zon op een bedje liggen lezen en hangen.
Ik probeer nog even in te checken maar dat lukt natuurlijk niet en dus zien we morgen op de luchthaven wel weer verder!

Tegen half 3 rijden we naar Celebration om daar Halloween te vieren.
We hebben nog plek genoeg om de auto te parkeren en staan dus heel dicht bij het centrum.
We gaan even bij het meer in de schommelstoelen zitten  en wandelen daarna een klein rondje meer zonder te verdwalen!
Bij The Wine Imperium nemen we even wat te drinken en wandelen daarna bij daglicht alvast een beetje langs de huizen om er een beetje in te komen...

We verbazen ons weer over de afmetingen van huizen en vragen ons dan af of het oude omaatje die op de veranda zit daar dan in haar eentje in woont...

We eten bij Thai Tani en zitten nét lekker vol genoeg, ik denk omdat we een voorafje hebben gedeeld, dat was dus weer meer dan genoeg!

We genieten echt van de hoeveelheid mensen die rondlopen, zoveel hebben we er hier nog nooit gezien en zelfs hele gezinnen hebben zich uitgedost...maar goed dat ik ook had uitgepakt...😁

Er zijn weer heel veel huizen die hun best hebben gedaan om de boel op te leuken voor deze ene dag en wat genieten we weer..

Wat hebben we weer genoten van de sfeer en wat blijft het toch jammer dat wij dit niet op deze manier vieren, het viel ons wel op dat ze hier al om 17.00 beginnen met Trick or Treat en het ging maar door, dus je bent wel een vermogen aan snoep kwijt want toen wij om 20.30 wegreden stond er een file om Celebration  nog in te komen!

Eenmaal thuis nog even de laatste blog vanuit hier tikken, en dan is er zelfs nog tijd voor een potje pool en tafeltennis.
Morgen ochtend rustig aan opstaan en dan de laatste zooi in de koffer, het volgende blog(je)  komt vanuit grijs Nederland!

Ik wil iedereen bedanken die heeft meegelezen en die dan ook een berichtje heeft achter gelaten, zowel onder het blog zelf als op FB.

Dag 20

We maken een wandeling door de wijk, wel met een vest aan want het is echt behoorlijk fris buiten, zelfs mijn neus gaat er van lopen...

Morgen dan het grote werk....

Dag 19

Al vroeg in de ochtend word ik waker van een whats app bericht dat de mannen weer op Nederlandse bodem zijn en dat de vlucht voorspoedig is gegaan, ze hebben zelfs iets van 4 uur geslapen allebei...dat hebben ze dus duidelijk niet van hun moeder!!

Met de trein zijn ze in sneltempo in Almere en dan is het een klein stukje naar het huis van Nick om de auto te pakken en Mike thuis af te zetten.

Via onze beveiligingscamera zien we hun aankomst, dat is wel heel grappig en fijn!

Beide koffers zijn doorgelicht, duistere zaken weer in die koffers...

Ik video bel via Whats App nog even met Nick die dan nét bij (O)ma is om de kat op te halen dus meteen twee vliegen in 1 klap! 

Buddha is erg blij met zijn nieuwe knuffel💕

We rijden nog even naar Postner Park en ik koop nog even wat shirts en Tony koopt de Samsung Gear sport Horloge en ik heb de hele dag geen  kind meer aan hem...

Qua temperatuur is het flink fris, nog wel te doen in t shirt en korte broek maar dat zijn dan alleen de toeristen, je kan nu echt de ingevlogen mensen van de bewoners onderscheiden...

Het was vandaag 20 graden...

Dag 18

Dit is een rare dag, eigenlijk wil ik deze dag helemaal niet want tegen het eind van de middag gaan we de mannen weer naar de luchthaven brengen...

Natuurlijk eerst nog uitgebreid ontbijten en zwemmen en bubbelen, we genieten volop want wie weet wanneer deze gelegenheid zich  ooit weer voor doet...ze zijn  veel te snel volwassen geworden!

Ik geniet zo enorm van de manier hoe die twee met elkaar omgaan, het is echt 4 handen op 1 buik en ik kan de keren dat ik met een big smile op mijn gezicht naar hun verhalen/slappe geouwehoer vanaf de achterbank van de auto of in het bubbel bad of waar ze dan ook zijn luister, gewoon niet meer tellen!

Op de momenten dat ze om hetzelfde in een deuk liggen, of gewoon iets lezen of horen en dan tegelijk helemaal stuk gaan, dan past mijn hart gewoon niet meer in mijn lijf en ben ik zo trots dat ik hun Mamma ben!

Oké , genoeg 'Sobbing' en 'Sentiment'....En nu Opzouten!

Natuurlijk weer in de speciale rij want ik kon ook al niet inchecken...fijn hoor als je puntjes op de U in je achternaam hebt...
En daar gingen ze dan, richting vliegtuig...

Zaten we opeens weer met z'n tweeën in die belachelijk grote bus, was het wel heel stil vanaf de achterbank...

We hebben zowel op de heen als op de terug weg richting vliegveld 3 Toll poortjes en dan probeer je natuurlijk al je kleine geld ( en dat is echt super veel) uit te geven, en hoe Amerikaans is dit dan...

Vanuit de auto gooi je al je geld in de mand en doorrijden maar...

Op het laatste nippertje besluiten we om een wat levendigere route te nemen om de stilte te doorbreken en gooien het stuur om om via de  US192  naar huis te rijden (dat is een drukke weg met allerlei gift shops en restaurants)
Nadeel is dat er onderaan de afrit een onbemande Toll poort is voor houders van een Toll pass, en een bak voor muntjes....

Ehhh...we hebben nét toch alle muntjes weggeflikkerd....

Ehhh...we hebben nu opeens een aantal auto's achter ons...

Ehhh... we kunnen niet met briefgeld betalen...

Ehhh...we rijden dan maar gewoon door...hoeveel boete zullen we krijgen voor  $0,75??

Voor straf was het ook nog eens mega druk op de route en omdat het regende zagen we ook niet zo heel veel...nou is er in de tussenliggende tijd dat wij hier héél lang geleden waren niet zo heel veel bijgebouwd behalve wat restaurants en een stuk of 6 benzine stations...

Snel een Publix bezocht en wat te eten gehaald voor nog 2 dagen en we liepen naar buiten met 1 plastic tasje en wat moesten we lachen om de prijs wat we nu moesten afrekenen en wat we de laatste week hebben uitgegeven...

Thuis lekker ff kokkerellen en samen aan tafel gegeten onder het genot van een aflevering van Expeditie Robinson...

Zelfs  de games room is het een beetje Depri en we zijn zo klaar met een potje tafeltennis...

Ik mis ze nu al....Gelukkig heb ik nog wat was liggen....